Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/11/2012.
ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου με έδρα τη Χίο

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου, με έδρα τη Χίο, υπήρξε η μετεξέλιξη του «Δημοτικού Θεάτρου της Χίου», το οποίο σχηματίστηκε το χειμώνα του 1992 ενώ το 1988 είχε προηγηθεί το θεατρικό Εργαστήρι του «Ομηρείου».

Το 1992 μια ομάδα αποφοίτων του θεατρικού εργαστηρίου του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Χίου, αποφάσισε να προχωρήσει στη σύσταση μιας Δημοτικής Θεατρικής Επιχείρησης, υπό το σχεδιασμό και το γενικό συντονισμό του δασκάλου του θεατρικού εργαστηρίου, Κωνσταντίνου Μάριου.

Το φθινόπωρο του 1993 συστήθηκε το «Δημοτικό Θέατρο Χίου» (ΔΗ.ΘΕ.Χ.) ύστερα από την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Χίου, επί δημαρχίας Γιάννη Μπουμπάρη.

Το Σεπτέμβριο του 1995, η Δημοτική Αρχή της Χίου με δήμαρχο τότε τον Γιώργo Βαρκάρη, αιτείται την ένταξη του Δημοτικού Θεάτρου Χίου στο δίκτυο των επιχορηγούμενων από το υπουργείο Πολιτισμού Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων. Η αίτηση γίνεται άμεσα αποδεκτή από τον Υπουργό Πολιτισμού Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος υποστήριξε σθεναρά το νεο-ιδρυθέντα φορέα στο ξεκίνημά του (χρηματοδοτώντας γενναία την απαραίτητη δημιουργία στέγης παραγωγών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου).

Ο Κωνσταντίνος Μάριος υπήρξε ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ (1995 - 1996), ενώ στη συνέχεια ανέλαβαν ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Αρζόγλου (1996 - 1997), ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης (1997 – 2000) . Ο Κωνσταντίνος Μάριος επανήλθε στην καλλιτεχνική διεύθυνση την περίοδο 2001-2003, ενώ από το 2003 έως και τα μέσα του 2010, τη διεύθυνση ανέλαβε ξανά ο Δ. Αβδελιώδης. Από τον Οκτώβριο του 2010 έως τον Ιανουάριο 2016, στο Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου αναλαμβάνει χρέη καλλιτεχνικού διευθυντή ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Ζαφείρης.

Το Μάρτιο του 2016, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Χίου και ο δήμαρχος Εμμανουήλ Βουρνούς χαρακτηρίζοντας το Ν.Π.Ι.Δ. "ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β.Α". ως «μη κερδοφόρο», αποφάσισαν και πραγματοποίησαν την οριστική του λύση. Ο δήμαρχος Χίου για την απόφασή του επικαλέστηκε οφειλές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ προς το ΤΣΜΕΔΕ[1], οφειλές τις οποίες -ωστόσο- ο ίδιος ο Δήμος είχε δημιουργήσει[2]. Οι προθέσεις της δημοτικής αρχής του κ. Βουρνού για την πορεία του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου, υπήρξαν ξεκάθαρες, όταν εν μια νυχτί το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του Δη.Πε.Θε. Β.Α.(σκηνικά, κοστούμια κ.α.) πετάχτηκαν στα σκουπίδια[3]. Η απροθυμία για τη συνέχεια λειτουργίας του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου εκ μέρους του δημάρχου κ. Βουρνού, επιχειρήθηκε να καμφθεί από τον τελευταίο Καλλιτεχνικό του Δ/ντη Γιάννη Ζαφείρη, ο οποίος σχολίασε δημοσίως την απαξίωση του φορέα, ζητώντας από το Υπ. Πολιτισμού να επιληφθεί προστατεύοντας το Δη.Πε.Θε. Β.Α. από το επερχόμενό του τέλος [4], [5]. Η απαξίωση και η τακτική κατά του φορέα εκ μέρους του κ. Βουρνού, προκάλεσε σχετική συζήτηση εντός της Βουλής των Ελλήνων στις 4 Μαρτίου 2016, όταν η αρνητική στάση του δημάρχου καταγγέλθηκε δια στόματος του Υπουργού Πολιτισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά, δίχως ωστόσο να γίνει κατορθωτή η αποτροπή κλεισίματος του φορέα [6], [7], [8]

Ιδρυτικά Μέλη του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κωνσταντίνος Μάριος, Γιάννης Ζαφείρης, Μαρκέλλα Γεωργαλά, Γιώργος Παυλιδάκης, Άννα Καμπά, Δημήτρης Αυγουστίδης, Μανόλης Στάθης, Μίμης Μουτσάτσος, Ελένη Αμπανούδη, Θωμάς Καραμουσλής, Γιάννης Καλογεράς, Αμαλία Ζαφείρη, Ευτυχία Κωστάλα κ.α.

Παραγωγές του Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχωφ (χειμώνας 1993 - 94) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη (καλοκαίρι 1994) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Μαίρη - Μαίρη της Τ. Κερρ (φθινόπωρο 1994) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Ένας αιώνας ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι (χειμώνας 1994 - 95) σκηνοθεσία Πάνου Χατζηκουτσέλη,
  • Μαρία του Οκτώβρη των Ρομπερ - Ζανσόν - Ντυβιβιέ (άνοιξη 1995) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
  • Οι μπουλουκτσήδες του Στρ. Καρρά (χειμώνας 1995 - 96) σκηνοθεσία Γιώργου Γεωγλερή,
  • Ο τρόμος και η αθλιότητα του Γ’ Ράιχ του Μπ. Μπρεχτ (άνοιξη 1996) σκηνοθεσία Δημήτρη Ιωάννου,
  • Οι δύο κύριοι από τη Βερόνα του Ουίλ. Σαίξπηρ (καλοκαίρι 1996) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Τρεις σωματοφύλακες και μισός διασκευή της Μ. Παναγιωτοπούλου (χειμώνας 1996 - 97), σκηνοθεσία Μαρίας Κουκιάδη,
  • Όνειρο θερινής νυκτός του Ουίλ. Σαίξπηρ (χειμώνας 1996 - 97) σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου,
  • Το κοντραμπάσο του Π. Ζίσκιντ (χειμώνας 1996 - 97) σκηνοθεσία Ηλία Ασπρούδη,
  • Ακρότητες του Ουίλ. Μαστροσιμόνε (χειμώνας 1996 -97) σκηνοθεσία Κ. Αρζόγλου,
  • Ροζ μολότωφ των Μ.Ρέππα- Θ.Παπαθανασίου (άνοιξη 1997) σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση,
  • Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά (φθινόπωρο 1998) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
  • Τρία μονόπρακτα του Άντον Τσέχωφ (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου,
  • Πασχαλινά Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Πλούτος του Αριστοφάνη (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
  • Κύκλωπας του Ευριπίδη (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Κίμωνα Ρηγόπουλου,
  • Ερωτόκριτος Βιτσέντζου Κορνάρου (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Ίντα Δέσποινας Τομαζάνη (Δεκέμβρης 1998) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
  • Ο Σιμιγδαλένιος Αλέξανδρου Αδαμόπουλου (χειμώνας 1999) σκηνοθεσία Α. Αδαμόπουλου,
  • Ιδιωτικές Ζωές του Νόελ Κάουαρντ (άνοιξη 1999) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Το φιντανάκι του Παντελή Χόρν (καλοκαίρι 1999) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
  • Δάφνες και Πικροδάφνες των Δημήτρη Κεχαΐδη & Ελένης Χαβιαρά (φθινόπωρο 1999) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
  • Των Ερώτων τα Θαύματα -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 1999) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Όρνιθες του Αριστοφάνη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 1999) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Δουβλινέζοι του Τζέημς Τζόυς (άνοιξη 2000) σκηνοθεσία Νικολέττας Γουλή,
  • Το Μελτεμάκι του Παντελή Χόρν (καλοκαίρι 2000) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
  • Ο κύκλος με την κιμωλία του Μπ. Μπρέχτ -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 2000) σκηνοθεσία Θάνα Αγγελοπούλου,
  • Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας του Σαίξπηρ -παράσταση εφαρμογής- (καλοκαίρι 2000) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Φαύστα του Μπόστ (χειμώνας 2001) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Ο Ήλιος και το Φεγγάριν του Νίκου Γιαλούρη (άνοιξη 2001), σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Φωτεινή Σάντρη του Γρηγόριου Ξενόπουλου (καλοκαίρι 2001) σκηνοθεσία Μαρίας Κωνσταντάρου,
  • Ο Ασυλλόγιστος του Μολιέρου (καλοκαίρι 2001) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Κάθε Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή Δεχόμεθα του Ντέρεκ Μπένφιλντ (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
  • Ποιος Ανακάλυψε την Αμερική της Χρύσης Σπηλιώτη (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
  • Φλερτ στην πόρτα του Αντώνη Σιμιτζή (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Αντώνη Παλιόπουλου,
  • Μέρες ατέλειωτες πάνω στα δέντρα της Μαργκερίτ Ντυράς (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Άκυ Μητσούλη,
  • Ο φίλος μου ο Λευτεράκης του Αλέκου Σακελλάριου (καλοκαίρι 2002) σκηνοθεσία Σίμωνα Πάτροκλου,
  • Ευριπίδης του Κωνσταντίνου Μπούρα (φθινόπωρο 2002) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Με Δύναμη από την Κηφισιά των Δ.Κεχαϊδη & Ε. Χαβιαρά (άνοιξη 2003) σκηνοθεσία Δημήτρη Παπασταμάτη,
  • Η Χαρτοπαίχτρα του Δημήτρη Ψαθά (καλοκαίρι 2003) σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου,
  • Το Τρομπόνι του Μάριου Ποντίκα (φθινόπωρο 2003) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Γενέθλιος Τρυγητής των Κ. Μάριου & Π. Καβύρη -μουσικοποιητική νύχτα- (φθινόπωρο 2003) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
  • Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου (Δεκέμβρης 2004) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Τα Ρόδα της Αυγής του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2004),
  • Λα Μοσκέτα του Ρουντζάντε (άνοιξη 2004) σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου,
  • Ένα ταξίδι στη Βραζιλία του Δανιήλ Χάρμς (φθινόπωρο 2005) σκηνοθεσία Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου,
  • Αγγέλα του Γιώργου Σεβαστίκογλου (άνοιξη 2005) σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη,
  • Φαίδρα του Γιάννη Ρίτσου (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
  • Μήδεια του Ευριπίδη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Λάκη Καραλή,
  • Ξένοι Τόποι -παράσταση εργαστηρίου βασισμένη σε αυτοσχεδιαμό- (καλοκαίρι 2005),
  • Η Απολογία του Σωκράτη του Πλάτωνα (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Λουκά Ν. Σκιπιτάρη,
  • Πρόβα Τζενεράλε του Δημήτρη Ροδίμου (φθινόπωρο 2006) σκηνοθεσία Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου,
  • Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως του Γεωργίου Βιζυηνού -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2006),
  • Το Βυσσινί Φουστάνι της Λουκρητίας Δούναβη (καλοκαίρι 2006) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
  • Το Τάβλι του Δημήτρη Κεχαϊδη (καλοκαίρι 2006) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
  • Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος του Δήμου Αβδελιώδη (φθινόπωρο 2007) σκηνοθεσία Δ.Αβδελιώδη,
  • Η Χαμένη Κούκλα του Αλφόνσο Σάτρε (χειμώνας 2007) σκηνοθεσία Τάσου Τζαμαργιά,
  • Ο Φιάκας του Δημοσθένη Μισιτζή (καλοκαίρι 2007) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
  • Το μόνον της ζωής του ταξείδιον του Γεωργίου Βιζυηνού (άνοιξη 2007) σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου,
  • Η Βέρα του Δημήτρη Κεχαϊδη (χειμώνας 2008) σκηνοθεσία Χριστίνας Σπύρου - Αυγούστας Λυκουρίνα,
  • Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν με τη Μπελίσσα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (φθινόπωρο 2009) σκηνοθεσία Χριστίνας Σπύρου,
  • Πιτσιμπούργκο της Σώτη Τριανταφύλλου (χειμώνας 2009) σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη,
  • Δεύτερη Ευκαιρία του Γιώργου Ηλιόπουλου (χειμώνας 2010) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
  • Μαράν Αθά του Θωμά Ψύρρα (άνοιξη 2010) σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη,
  • Η Τελετή του Παύλου Μάτεσι (φθινόπωρο 2010) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
  • Ενθύμιον μουσικό αφιέρωμα στο Μ. Χατζιδάκη με το Γιώργο Περαντάκο (χειμώνας 2010) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, [9], Video απόσπασμα από την παράσταση
  • Διαμάντι από τον ουρανό του Αλέκου Σακελλάριου (χειμώνας 2011) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, [10] Trailer παράστασης
  • Συμβολισμοί - Μουσική Συνάντηση (άνοιξη 2011) μουσική επιλογή & ερμηνεία Γιώργου Περαντάκου,
  • Τρία μονόπρακτα του Τένεσι Ουίλιαμς -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 2011) σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη,
  • Το Συμπόσιον του Έρωτος του Γιάννη Ζαφείρη (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, [11]
  • Τρεις Jazz ιστορίες του Άντον Τσέχωφ (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, [12] Trailer παράστασης
  • Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, [13], [14], Trailer παράστασης
  • Τα Μάγια της Πεταλούδας του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (χειμώνας 2012 - Παράσταση Εφαρμογής Θεατρικού Εργαστηρίου) διδασκαλία Γιώργου Παυλιδάκη[15], Trailer παράστασης εφαρμογής
  • Σύντροφε Μεγαλειότατε... του Αλέκου Σακελλάριου (χειμώνας & καλοκαίρι 2013) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη[16],[17], Trailer παράστασης
  • Γιουνάν του Δημόκριτου Τσουκάπα (καλοκαίρι 2013 - Παράσταση Εφαρμογής Θεατρικού Εργαστηρίου) διδασκαλία Γιώργου Παυλιδάκη[18],
  • Νερομπογιά του Γιάννη Ζαφείρη (χειμώνας 2014) σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη[19],[20], Trailer παράστασης
  • Αν μείνουν τα πράγματα όπως είναι του Μπέρτολτ Μπρέχτ (άνοιξη 2014) - Πειραματική Σκηνή - σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη, [21] Trailer παράστασης
  • Chios Leper Colony (φθινόπωρο 2014) Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ για το λεπροκομείο της Χίου - Σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη, Video Documentary
  • Ως Εδώ (κείμενα σπουδαστών θεατρικών εργαστηρίων του Δη.Πε.Θε. Β.Α. - Εκδήλωση για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών) διδασκαλία Γιάννη Ζαφείρη[22], Trailer εκδήλωσης
  • Εχθροί εξ Αίματος του Αρκά (χειμώνας 2015) σκηνοθεσία Μανώλη Σορμαΐνη, [23], Trailer παράστασης
  • Himmelweg - Ο δρόμος για τον ουρανό του Juan Mayorga (καλοκαίρι 2015) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη[24], Trailer παράστασης Νο1, Trailer παράστασης Νο2
  • Λυσιστράτη του Αριστοφάνη -παράσταση των θεατρικών εργαστηρίων του ΔΗΠΕΘΕ Β.Α.- (καλοκαίρι 2015) διδασκαλία Γιάννη Ζαφείρη[25], Trailer παράστασης εφαρμογής

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Και κάπως έτσι, το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου ρίχνει οριστικά αυλαία...». Απλωταριά. 8 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ «Αποχαιρέτα το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  3. ↑ «Το ΔΗΠΕΘΕ στα σκουπίδια;». Απλωταριά. 12 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  4. ↑ «Γιάννης Ζαφείρης: Καταγγελία προσπάθειας παύσης λειτουργίας του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, Β.Α.». Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Ο Γ. Ζαφείρης χρεώνει στο Μ. Βουρνού σκοπούμενη απαξίωση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β. Αιγαίου». Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  6. ↑ «Και τι να το κάνουμε, άραγε, το θέατρο στη Χίο;». Απλωταριά. 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ Άννα Βαγενά - Επίκ. Ερώτηση προς τον Υπ. Πολιτισμού Α. Μπαλτά για το ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου (04/03/2016), https://www.youtube.com/watch?v=fg3OoUCD3wI, ανακτήθηκε στις 2021-10-24 
  8. ↑ «ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΠΕΘΕ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ». Patrida TV. 17 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  9. ↑ «Μαστιχοχωρούσικα Νέα». masticnews.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Διαμάντι από τον Ουρανό». Διαμάντι από τον Ουρανό. in.gr. 25 Ιανουαρίου 2011. 
  11. ↑ Φυλλας, Ηλιας (16 Ιανουαρίου 2012). «XIOS_VITRINE: "ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ" ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΠΕΘΕ Β. ΑΙΓΑΙΟΥ». XIOS_VITRINE. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «Πρεμιέρα με «Τρεις Jazz ιστορίες» κάνει την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου το ΔΗΠΕΘΕ Β.Αιγαίου». in.gr. 6 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «Τις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ ανεβάζει το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου». in.gr. 10 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  14. ↑ PolitisChios (6 Μαρτίου 2012). «Τρίτη παραγωγή από το ΔΗΠΕΘΕ». politischios.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  15. ↑ Claire (14 Μαΐου 2012). ««Τα Μάγια της Πεταλούδας»». ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΧΙΟΣ. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  16. ↑ «Σύντροφε Μεγαλειότατε... | LiFO». www.lifo.gr. 10 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  17. ↑ ««Σύντροφε Μεγαλειότατε» του Σακελλάριου από το ΔΗΠΕΘΕ Χίου». in.gr. 13 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  18. ↑ Claire (3 Ιουνίου 2013). ««ΓΙΟΥΝΑΝ» στο θέατρο Μίκης Θεοδωράκης. Τρόφιμα και Φάρμακα, αντί εισιτηρίου». ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΧΙΟΣ. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  19. ↑ «"Νερομπογιά" από το ΔΗΠΕΘΕ». Απλωταριά. 8 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  20. ↑ «YouTube». www.youtube.com. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  21. ↑ Claire (4 Απριλίου 2014). «ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου: "Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι"». ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΧΙΟΣ. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  22. ↑ PolitisChios (24 Νοεμβρίου 2014). «Ως εδώ (ΒΙΝΤΕΟ)». politischios.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  23. ↑ «"Εχθροί εξ αίματος" από το ΔΗΠΕΘΕ». Απλωταριά. 18 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  24. ↑ «"HIMMELWEG - Ο δρόμος για τον ουρανό"». Alithia.gr. 26 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  25. ↑ «Περιοδεύουσα «Λυσιστράτη» από τα Θεατρικά Εργαστήρια του ΔΗΠΕΘΕ». Alithia.gr. 20 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δημοτικό_Περιφερειακό_Θέατρο_Βορείου_Αιγαίου&oldid=10177162"